uzun uzun uzayıp giden bir yoldayım
çiçekler iki tarafta ikiye ayrılan bu yolda
sapıyorum düşünmeden ufacık bir sapağa
altında dinleneceğim çınar var az ilerde
durmuyorum yürüyorum dinleneceğim yerde
çiçekleri etrafı izleyerek yol alıyorum
ardından güneş doğuyor, gölgeler uzun mu uzun
her şey günle güzelleşiyor, kayboluyor hüzün
bakıyorum ne kadar da büyük gölgeleri küçücüklerin
güneş oyun mu oynuyor küçüklerle bu gün
neden en başta kısa olması gereken bu gölgeler
neden öylesine haşmetli öylesi büyükler
gölgeler kolkola dans ediyor sağda solda
küçülüyorlar gözlerimde uzayıp giden bu yolda
oturuyorum seyreyliyorum gölge oyunlarını
gün yükseldikçe anlıyorlar, küçücük boylarını
fatih mazı
göztepe
15-9-2006
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder